همه آدمها فکر می کنند که وکیل ها آدمهایی هستند که براحتی و بدون هیچ دشواری و سختی پول در می آورند. تا حالا پایتان به دادگاه و دادسرا باز شده؟ لازم نیست با کمال غرور بگویید: «نه‌خیر!». اگر هم باز نشده، خیال نکنید که خیلی خوش به حالتان است و بچه مثبتید. نچ، حداقل یک چهارم عمرتان بر فناست! هر چی که نباشد، دادگاه محل اجرای زنده اکثر فیلم‌ها و سریال‌هاست. راهروهای باریکی را تصور کنید که در آنها همه‌جور آدمی توی هم می‌لولند و اکثرشان پرونده نارنجی به بغل، از این اتاق به آن اتاق می‌روند. تا اینجا کمی تکراری است، قسمت جالبناک(!) قضیه جایی است که هر لحظه یک قاتل یا دزد یا قاچاقچی، همراه با مامور جلویت سبز می‌شود. بعد آن طرف می بینی که 2 نفر توی سر و کول هم می‌زنند.
گر فکر می‌کنید که وکیل‌ها با تمام شدن درسشان سریع می‌روند و برای خودشان دفتر وکالت می‌زنند، زهی خیال باطل! آنها هفت‌خوان رستم و خیلی مخلفات دیگر را می‌گذرانند تا بالاخره وکیل می‌شوند. برای وکیل شدن 2 راه هست که هر کدام امتیاز‌های خودش را دارد، اما هر کدام را که انتخاب کنی، قبلش باید مدرک کارشناسی «حقوق» یا «فقه و حقوق» داشته باشی. فرقی هم نمی‌کند که لیسانست را از فرانسه گرفته باشی یا از واحد یالقوزآباد سفلی. فقط باید مدرک داشته باشی. 2 راهش هم اینهاست: 1) قبول شدن در امتحان مشاورین و وکیل دادگستری قوه قضائیه: قوه قضائیه هر سال با اعلام قبلی، حداقل یک بار آزمون برگزار می‌کند که به «آزمون مشاوره » معروف است. فقط کسانی که توی این دو تا رشته درس خوانده باشند می‌توانند توی این آزمون شرکت کنند و اگر قبول شوند، وکیل رسمی قوه قضائیه به حساب می‌آیند.[مدت دو سال است که این آزمون برگزار نمی شود] بعد از قبولی باید حدود 6 ماه کار آموزی کنند؛ یعنی در این مدت در جلسه‌های دادگاه حاضر می‌شوند و از پرونده‌ها گزارش می‌نویسند. بعد از گذراندن کارآموزی می‌توانند هر جور پرونده‌ای را بگیرند. 2) قبول شدن در آزمون کانون وکلای دادگستری ایران: کانون وکلای دادگستری ایران، یک مؤسسه کاملا خصوصی و به‌شدت معتبر است. هر کشوری معمولا چنین کانونی را دارد. در حقیقت کانون، اتحادیه وکیل‌هاست. کانون هر سال یک بار آزمون برگزار می‌کند که امتحانش از قوه قضائیه سخت‌تر است و قبول شدنش کار هر کسی نیست. اینجاست که معلوم می‌شود 4 سال درس خوانده‌ای یا مشغول علافی بوده‌ای. بعد از قبول شدن در این امتحان باید دوره «اختیار» که 18 ماه است را گذراند. در این مدت برای کارآموز، وکیل سرپرست (که خودش باید بیشتر از 5 سال سابقه کار داشته باشد) مشخص می‌کنند و با نظارت او در این مدت پرونده‌های سبک‌تر را (پرونده‌هایی که مرجع صدور رأی آنها دیوان عالی کشور نباشد) برای وکالت به کارآموز می‌دهند.